Urodziła się 26.04.1959 r. w Szczecinie. Tutaj ukończyła II LO w 1977 r. oraz filologię polską w Wyższej Szkole Pedagogicznej (WSP) w 1981 r. W 1989 r. ukończyła filologię germańską na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu (UAM). Od 1981 r. zatrudniona w WSP, od 1985 r. na Uniwersytecie Szczecińskim (US): w Zakładzie Teorii Literatury Instytutu Filologii Polskiej (IFP), w latach 2005–2012 – w Zakładzie Komparatystyki Literackiej IFP, od 2012 r. – w Instytucie Filologii Germańskiej (IFG) na stanowisku kierownika: Pracowni Dialogu Międzykulturowego (do 2014 r.), Zakładu Literaturoznawstwa Porównawczego (do 2015 r.) i Zakładu Literaturoznawstwa Porównawczego (do 2019 r.). Od 2019 r. zatrudniona jest w Instytucie Literatury i Nowych Mediów US. Obroniła dwie prace magisterskie: Ewolucja relacji osobowych w twórczości Mirona Białoszewskiego (1981 r.) oraz Mythos als literarische Anspielung in Stücken von Hugo von Hofmannsthal (1989 r.), pracę doktorską Sztuka aluzji literackiej w twórczości lirycznej Tymoteusza Karpowicza (1997 r. na US, promotor: prof. E. Kuźma). Za pracę W zwierciadle obcej literatury. Recepcja Zbigniewa Herberta i Tymoteusza Karpowicza w Niemczech na UAM uzyskała stopień naukowy dr. hab. (2009 r.). W 2010 r. uzyskała tytuł profesora US. Jest autorką i redaktorką monografii naukowych i licznych artykułów oraz recenzji, dotyczących literatury polskiej i niemieckiej XX w. Zakres jej badań naukowych, to: teoria literatury (zwłaszcza strukturalizm i fenomenologia), a także hermeneutyka, psychoanaliza i dekonstrukcjonizm w badaniach literackich, poetyka stosowana, badanie intertekstualnych nawiązań w polskiej poezji powojennej i literaturze niemieckiej XX w., estetyka recepcji, teoria i praktyka przekładu literackiego (np. metodologie literaturoznawcze w przekładoznawstwie i funkcjonowanie przekładu artystycznego w kulturze docelowej). W latach 1997–2003 uczestniczyła w projekcie naukowym Niemiecko-Polskie Forum Literackie (Szczecin-Greifswald). W czasie pobytu naukowo-dydaktycznego na Uniwersytecie w Greifswaldzie, w ramach programu Sokrates-Erasmus, prowadziła wykłady z niemieckich przekładów poezji Z. Herberta i T. Karpowicza. W 2008 r. otrzymała Nagrodę Rektorską IIº za szczególne osiągnięcia naukowe. Jako tłumacz przysięgły j. niemieckiego pracowała na zlecenia instytucji państwowych i prywatnych (m.in. GmBH Kary Bremen), także w czasie corocznych spotkań pisarzy reprezentujących Związek Literatów Polskich z niemieckimi (Deutscher Schriftstellerverband), organizowanych przez Klub Związków Twórczych 13 Muz przy współpracy z US. Od lat 80. ub. wieku – poza pracą na US – uczyła j. polskiego (jako obcego) niemieckich pracowników przedsiębiorstwa Navimor przy byłej Stoczni im. A. Warskiego w Szczecinie. W 2001 r. odbyła kurs dla nauczycieli akademickich Metodyka Nauczania Języka Polskiego jako Obcego (z egzaminem w Ministerstwie Edukacji Narodowej). Od 2009 r. tłumaczy (z H.-G. Oertgenem) na j. niemiecki polską poezję powojenną. W latach 2011–2014 była tłumaczką i moderatorką spotkań z niemieckimi pisarzami, poetami i kulturoznawcami, m.in. E. Schenklem, M. Linke, O. Münzbergem, E. Hädrich, K. Deterdingem i B. Haedrichem.

W 2013 r. była współorganizatorką konferencji interdyscyplinarnej Carl Ludwig Schleich (1859–1922) – lekarz i humanista ze Szczecina, a w 2009 r. inicjatorką projektu naukowego, przy współpracy z Uniwersytetem Monachijskim, Interkulturowy dialog polsko-niemiecki i niemiecko-polski, w ramach którego organizowała międzynarodowe konferencje i sympozja naukowe stanowiące dla niej inspirację do współredakcji
(z B. Haedrichem i H.-G. Oertgenem) czterech dwujęzycznych monografii zbiorowych, ukazujących się w ramach ww. projektu. W 2020 r. miał miejsce jej krótki pobyt naukowy w Greifswaldzie (w ramach Deutscher Akademischer Austauschdienst). Zainteresowania: sport, zwłaszcza koszykówka (brat Waldemar był charyzmatycznym koszykarzem ekstraklasowej Pogoni Szczecin), dyskusje i podróże (z córką Hanną – mgr sztuki, z zawodu: muzyk), teatr i muzyka, zwłaszcza rockowa i klasyczna.