Urodził się 07.04.1942 r. w Rudzie k. Mielca. W 1959 r., ukończywszy LO w Mielcu, zdał egzamin konkursowy do Państwowej Szkoły Morskiej (PSM) w Gdyni na Wydział Nawigacyjny. Odbył praktyki na s/v Dar Pomorza i s/s Sławno (pod kierunkiem kpt. Z. Szymańskiego). Ukończył PSM z piątą lokatą (jako nawigator morski). Po odmowie wstąpienia do Związku Młodzieży Socjalistycznej został zaokrętowany na katorżniczy statek (m.in. bez klimatyzacji) m/s Reymont pływający w Polskich Liniach Oceanicznych do Chin i Wietnamu. W 1963 r. popłynął ponownie do Chin. Podczas postoju w Londynie nawiązał kontakt z paryską Kulturą i po korespondencji z jej redaktorem naczelnym J. Giedroyciem został tajnym kurierem na kraj (hiszp. reżyser P. Gorostiza nakręcił na ten temat film Kurier Giedroycia kilkakrotnie emitowany w tv). W 1964 r. opublikował w Kulturze opowiadanie Chińskie wędrówki (pseud. Adam Takubar). W tym czasie uzyskał najniższy oficerski dyplom morski, pływając jako asystent na m/s Oleśnica, a następnie jako kierownik praktyk studenckich PSM na m/s Polanica. Kpt. Z. Szymański, będąc dyrektorem wznowionej po stalinowskiej przerwie PSM w Szczecinie, zaproponował mu podobne stanowisko na swojej uczelni. Na nowym 14-tysięczniku, pod kierunkiem kpt. J. Miłobędzkiego, przygotował dwa roczniki studentów do zawodu na trasie Szczecin – porty Karaibów. Jednocześnie opublikował w paryskiej Kulturze dwie nowele: Pamiętnik znaleziony w Bochni (pseud. Paweł Sowa, 1965) oraz Hawana, czyli traktat o kontrabandzie dot. Kuby pod rządami reżimu Castro (pseud. Sindbad Żeglarz, 1969 r.). W latach 1966–1974 (jako II, a następnie I oficer) pracował na statku szkolnym m/s Nawigator (prowadząc kursy radarowe), a później na statku szkolnym Kapitan Ledóchowski. Prowadził wykłady z astronawigacji w Wyższej Szkole Morskiej w Szczecinie. Wydał podręcznik Nakresy radarowe oraz (z J. Kaczorowskim) monografię Astronawigacja. W 1977 r., jako kapitan żeglugi wielkiej, objął pierwsze dowództwo statku (s/s Zielona Góra), równolegle publikując artykuły fachowe oraz nowele i opowiadania w pismach literackich. Kolejne zaokrętowanie dot. statku szkolno-towarowego m/s Hutnik pływającego do Murmańska, dokąd przemycał książki w j. rosyjskim dla odbiorcy przesiedlonego karnie z Krymu. W 1982 r. za uratowanie podczas huraganu przed uderzeniem w terminal paliwowy w Gdańsku m/s Ziemi Szczecińskiej został nagrodzony przez dyrektora PŻM R. Kargera pływaniem na statkach obcych bander, lecz SB trzymała go ponad rok bez zaokrętowania, namawiając do współpracy, na co konsekwentnie nie zgadzał się. Dopiero w 1983 r. pozwolono mu objąć flagowy 60-tysięcznik kompanii Saudi Europe Line. Po skróceniu kontraktu znów nie był okrętowany przez 8 miesięcy za ciągłe odmawianie współpracy z SB, a na kolejny statek został zaokrętowany z degradacją do stanowiska I oficera mimo bdb. opinii zawodowej. Od 1986 r. pływał na polskich statkach znów jako kapitan (posiada również dyplomy kapitańskie Panamy i Liberii).

W latach 1988–1992 wykładał astronawigację. W 1992 r. został kapitanem zespołu portowego Szczecin–Świnoujście, a w 1993 r. dyrektorem naczelnym Urzędu Morskiego (UM) w Szczecinie. W tym też roku uzyskał dyplom pilota pełnomorskiego. Po półtora roku powrócił do pływania. Dowodził flagowym 70-tysięcznikiem m/s Belgrano (armator: Hamburg Süd). W 2005 r. zakończył pływanie i po wygranych przez PiS wyborach został mianowany ponownie dyrektorem UM w Szczecinie. Po otrzymaniu resortu żeglugi przez LPR odwołano go z tej funkcji. Po rozpadzie koalicji objął równorzędne stanowisko w Słupsku. Z tej funkcji odwołano go w 2008 r. Został członkiem, a następnie przewodniczącym kolegium Polskiego Stowarzyszenia Morskiego-Gospodarczego im. E. Kwiatkowskiego. Drugim patriotycznym stowarzyszeniem, do którego należy, jest Senat Obywateli Szczecina, w którym od 2014 r. pełni funkcję marszałka. Zna biegle j. angielski, hiszpański i rosyjski. Jest autorem 15 monografii i książek marynistycznych (Opowieści nawigacyjne wydano również po czesku). W 2015 r. w Chorzowie zdobył tytuł „Mistrza Mowy Polskiej.”